نهنگ آبی؛ صاحب بزرگترین آلت تناسلی در بین حیوانات که روزی ۱۶ تُن غذا می‌خورد

نهنگ آبی یک پستاندار دریایی و نهنگ بالین است. این نهنگ با حداکثر طول تایید شده ۳۰ متر و وزن آن تا ۲۰۰ تن بزرگترین حیوانی است که تاکنون وجود داشته است. رنگ بدن بلند و باریک نهنگ آبی در سطح بالایی از سایه‌های مختلف آبی مایل به خاکستری و در زیر تا حدودی روشن‌تر است. 

به گزارش زی‌سان به نقل از راز بقا، به طور کلی، جمعیت نهنگ‌های آبی بین مناطق تغذیه تابستانی خود در نزدیکی قطب‌ها و مناطق جفت‌گیری زمستانه خود در نزدیکی مناطق استوایی مهاجرت می‌کنند. همچنین شواهدی از اقامت در تمام طول سال و مهاجرت جزئی یا مهاجرت بر اساس سن/ جنس بین نهنگ‌های آبی وجود دارد. 

رژیم غذایی نهنگ آبی تقریباً منحصراً از کریل تشکیل شده است. آنها عموما منفرد هستند یا در گروه‌های کوچک جمع می‌شوند و هیچ ساختار اجتماعی مشخصی به جز پیوند مادر و بچه ندارند. نهنگ‌های آبی با فرکانس بین ۸ تا ۲۵ هرتز صدا می‌کنند. صدای آنها ممکن است بر اساس منطقه، فصل، رفتار و زمان روز متفاوت باشد. اورکا‌ها تنها شکارچیان طبیعی آنها هستند.

نهنگ آبی تقریباً در تمام اقیانوس‌ها تا پایان قرن نوزدهم فراوان بود. این نهنگ تقریباً تا مرز انقراض توسط شکارچیان نهنگ پیش رفت تا اینکه کمیسیون بین‌المللی نهنگ شکار نهنگ‌های آبی را در سال ۱۹۶۶ ممنوع کرد. اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت نهنگ‌های آبی را از سال ۲۰۱۸ در فهرست در معرض خطر انقراض قرار داده است. این نهنگ همچنان با تهدیدات انسانی متعددی مواجه است. مانند برخورد کشتی ها، آلودگی، سر و صدای اقیانوس‌ها و تغییرات آب و هوایی.

ویژگی‌های نهنگ آبی

نهنگ آبی یک ماهی دریایی با اندام باریک با سر پهن U شکل است. دارای باله‌های نازک و دراز؛ یک باله پشتی داسی شکل کوچک ۳۳ سانتی متری در نزدیکی دم و یک پایه بزرگ دم در نزدیکی ریشه بال‌های پهن و نازک است.

فک بالا با ۷۰ تا ۳۹۵ صفحه بالین سیاه پوشیده شده است. ناحیه گلو دارای ۶۰ تا ۸۸ شیار است که به پوست اجازه می‌دهد در طول فرآیند تغذیه منبسط شود. گردن دارای دو سوراخ است که می‌تواند ۹.۱ تا ۱۲.۲ متر آب در هوا پرتاب کند. پوست دارای رنگ آبی مایل به خاکستری خالدار است که در زیر آب آبی به نظر می‌رسد. الگو‌های خالدار نزدیک باله پشتی بین نهنگ‌ها متفاوت است. 

به گزارش راز بقا زیر شکم رنگدانه‌های روشن‌تری دارد و به دلیل وجود دیاتومه‌های موجود در آب می‌تواند زرد به نظر برسد، که از لحاظ تاریخی به آنها لقب «ته گوگردی» را داده‌اند. نهنگ آبی نر دارای بزرگترین آلت تناسلی در قلمرو حیوانات است که در حدود ۳ متر طول و ۳۰ سانتی متر عرض دارد.

اندازه نهنگ آبی 

نهنگ آبی بزرگترین حیوانی است که تاکنون وجود داشته است. برخی از مطالعات تخمین زده‌اند که برخی از ایکتیوسور‌های شاستاسوری و نهنگ باستانی Perucetus می‌توانستند از نظر اندازه با نهنگ آبی رقیب باشند، و همچنین Perucetus از نهنگ آبی با وزن متوسط ۱۸۰ تن سنگین‌تر است. این تخمین‌ها بر اساس بقایای تکه تکه هستند و اندازه پیشنهادی برای Perucetus در سال ۲۰۲۴ مورد مناقشه قرار گرفته است. 

در سال ۲۰۲۴، موتانی و پینسون دو اندیشمند جانورشناس توده بدن نهنگ‌های آبی را با طول‌های مختلف محاسبه کردند و رکورد‌هایی از اندازه‌های آنها را از متون دانشگاهی قبلی و با استفاده از تحلیل‌های رگرسیون و تحلیل‌های حجمی جمع‌آوری کردند. 

طبق این مطالعه وزن یک نهنگ ۲۵ متری تقریباً ۱۰۱ تا ۱۱۹ تن تخمین زده شد، در حالی که وزن یک نهنگ ۳۰ متری تقریباً ۱۸۴ تا ۲۰۵ تن اعلام شد. با توجه به اینکه بزرگترین نهنگ آبی واقعاً ۳۳ متر طول داشت، آنها تخمین زدند که نهنگ آبی با چنین طولی تقریباً ۲۵۲ تا ۲۷۳ تن وزن داشته باشد.

نهنگ‌های آبی، غول‌های اقیانوسی، اشتهای بسیار زیادی دارند و روزانه ۱۶ تن کریل می‌خورند. علیرغم اندازه بسیار زیاد آنها، بدن ساده آنها به خوبی کریل غنی از پروتئین و امگا ۳ را پردازش می‌کند و عادات غذایی آنها را به یک شگفتی تغذیه‌ای تبدیل می‌کند. طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، نهنگ آبی، این غول عظیم دریا، می‌تواند روزانه ۱۶ تن پلانکتون را بجود.

چرخه عمر نهنگ آبی

نهنگ‌های آبی حدود ۸۰ تا ۹۰ سال یا بیشتر زندگی می‌کنند. دانشمندان برای تخمین سن یک نهنگ آبی به جرم گوش یا پلاک گوش نهنگ آبی نگاه می‌کنند. هر سال یک لایه روشن و تیره از موم مطابق با گرسنگی نهنگ‌ها هنگام مهاجرت و زمان تغذیه گذاشته می‌شود؛ بنابراین هر مجموعه نشانگر سن است. مسن‌ترین نهنگ آبی که سن آن با استفاده از این روش تعیین شد ۱۱۰ سال سن داشت. 

به گزارش راز بقا حداکثر سن نهنگ آبی کوتوله که به این ترتیب تعیین می‌شود نیز ۷۳ سال است. علاوه بر این، نهنگ‌های آبی ماده هر بار که تخمک‌گذاری می‌کنند، بر روی تخمدان‌های خود جای زخم یا اجسام آلبیکانتیوم ایجاد می‌کنند. در نهنگ آبی کوتوله ماده، به طور متوسط هر ۲.۶ سال یک جسم آلبیکنس تشکیل می‌شود.

نهنگ آبی معمولا منفرد است، اما می‌توان آن را به صورت جفت یافت. هنگامی که بهره وری به اندازه کافی بالا باشد، نهنگ‌های آبی را می‌توان در اجتماعات بیش از ۵۰ نهنگ مشاهده کرد. جمعیت‌ها ممکن است به مهاجرت‌های طولانی ادامه دهند، به مناطق تغذیه تابستانی خود به سمت قطب‌ها سفر کنند و سپس به مناطق تولید مثل زمستانی خود در آب‌های استوایی‌تر بروند.

به نظر می‌رسد حیوانات از حافظه برای یافتن بهترین مناطق تغذیه استفاده می‌کنند. شواهدی از استراتژی‌های جایگزین، مانند اقامت در تمام طول سال، و مهاجرت جزئی (که فقط برخی نهنگ‌ها مهاجرت می‌کنند) یا مهاجرت مبتنی بر سن/جنس وجود دارد.

برخی از نهنگ‌ها در حال تغذیه در مکان‌های جفت‌گیری ثبت شده‌اند. سرعت سفر نهنگ‌های آبی بین ۵ تا ۳۰ کیلومتر در ساعت است. اندازه عظیم آنها توانایی آنها را برای سرعت بالا محدود می‌کند.

تولید مثل نهنگ آبی

نهنگ‌های آبی معمولاً در ۸ تا ۱۰ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. در نیمکره شمالی، طولی که در آن به بلوغ می‌رسند برای ماده‌ها ۲۱ تا ۲۳ متر و برای نر‌ها ۲۰ تا ۲۱ متر است. در نیمکره جنوبی، طول بلوغ ۲۳ تا ۲۴ و ۲۲ متر برای ماده‌ها و نر‌ها به ترتیب است.

نهنگ‌های آبی کوتوله نر در بلوغ جنسی به طور متوسط ۱۸.۷ متر هستند. نهنگ‌های آبی کوتوله ماده ۲۱.۰ تا ۲۱.۷ متر طول دارند و تقریباً ۱۰ سالگی به سن بلوغ جنسی می‌رسند. اطلاعات کمی در مورد رفتار جفت گیری، یا مناطق تولید مثل و زایمان نهنگ‌های آبی وجود دارد. به نظر می‌رسد نهنگ‌های آبی «پلی گامی» هستند و نر‌ها برای ماده‌ها رقابت می‌کنند. یک نهنگ آبی نر معمولاً یک ماده را دنبال می‌کند و با رقبای احتمالی مبارزه می‌کند. این گونه از پاییز تا زمستان جفت گیری می‌کند.