نوسان دایم ترکیب بدن در هنگام بدن سازی، برای آنها که از طرفداران لوکسمکسینگ هستند، می‌تواند خطرناک باشد.دختران و پسران آسیب‌پذیری که در شبکه‌های اجتماعی رشد می‌کنند، در معرض خودکالا پنداری و وسواس ظاهری هستند.
زی‌سان: پاتریک بیتمن، شخصیت اصلی فیلم «روانی آمریکایی» می‌گوید: «من معتقدم که باید با رژیم متناسب و تمرین‌های جدی و مداوم، از خودم نگهداری کنم.»
به گزارش زی‌سان به نقل از بی بی سی؛ بیتمن در این فیلم یکی از مسئولان سرمایه‌گذاری بانک‌های بزرگ است که در عین حال به قتل‌های سریالی هم دست می‌زند. این نقش را کریستین بیل در این فیلم بازی کرد که سال ۲۰۰۰ از روی رمان برت ایستون الیس ساخته شد.
رمان «روانی آمریکایی» یک طنز سیاسی درباره سبک زندگی آلامد دهه ۸۰ میلادی است. در این اثر جامعه آمریکا در این دوران، جامعه‌ای غرق در خوشگذرانی، مادی‌گری و خودبزرگ‌بینی تصویر شده است.
او در مصاحبه‌ای که به مناسبت بیستمین سالگرد انتشار این اثر با «پابلیشرز ویکلی» انجام داد، گفت: «عجیب است که چطور آن فرهنگ می‌توانست در آن زمان، با چنین شخصیتی کنار بیاید؛ شخصیتی که در سال ۱۹۹۱ به کلی غیرقابل پذیرش بود. این‌طور به نظر می‌رسد که پاتریک بیتمن، عصاره نوعی مردگرایی بود که در آن نقطه مشخص یعنی اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ در حال شکوفایی بود.»
فیلم با جزئیات، روتین صبحگاهی شخصیت اصلی را توضیح می‌دهد که در نبود زمینه طنز به آموزشی برای مردان جوان تبدیل شده است.
صحنه‌ای از این فیلم که راوی غیرقابل اعتماد در آن یک کیسه یخ پلاستیکی به صورتش می‌بندد و هزار بار دراز-نشست می‌رود، ۱۷ میلیون بر در یوتیوب دیده شده است. همچنین برخی با هشتگ «با من آماده شو» هم این صحنه را تقلید می‌کنند.
فیلم «روانی آمریکایی» موضوع بحث‌های آنلاین زیادی بوده؛ بحث‌هایی که در آنها، مخاطبان به طور کلی به دو گروه تقسیم می‌شوند: نخست مردان جوانی که معتقدند بن‌مایه فیلم، طنزی انتقادی است و گروه دوم، مردان جوانی که ظاهرا چنین باوری ندارند.
جامعه اینترنتی «لوکسمکسینگ»، به گروه دوم تعلق دارند.
«لوکسمکسینگ» خود ریشه در تالار‌های گفتگو‌های آنلاین دارد که در آن جوانان خرد فرهنگ «اینسل» با هم ارتباط بر قرار می‌کردند. («اینسل» اصطلاحی است که در سال‌های اخیر برای توصیف مردانی به کار می‌رود که به رغم تمایل به جنس مخالف، نمی‌توانند برای خود شریک جنسی پیدا کنند و به همین دلیل به شکلی ناخواسته، مجرد هستند.)
«لوکسمکسینگ» می‌خواهد شخص به زیبایی حداکثری چهره‌اش دست پیدا کند. هدف «لوکسمکسینگ» این است که فرد را بر اساس یکسری معیار‌های تعریف شده، به جذاب‌ترین حد ممکن از نظر ظاهری برساند. در این روش به خطوط فک، چشم‌ها و فیزیک بدن اهمیت خاصی داده می‌شود. بویژه چشم‌ها که کمی به طرف شقیقه‌ها متمایل شده و رو به بالا می‌رود.
این روند دست‌کم یک دهه است که وجود دارد، اما اخیرا دوباره در شبکه اجتماعی تیک‌تاک محبوب شده و به رده سنی پسران نوجوانی رسیده که مستعد پیوستن به خرده فرهنگ مَنوسْفیِردارند. (مَنوسْفیِرکه در مخالفت با فمینیسم ایجاد شده است به شبکه‌ای از وب سایت‌ها و جوامع آنلاین اشاره دارد که نرینگی و زن ستیزی را تبلیغ می‌کنند.)
کریم شامی، ۲۲ ساله هم قربانی و هم از سردمداران ترند «لوکسمکسینگ» است. شامی که در تیک‌تاک یک و نیم میلیون دنبال کننده دارد، در سن ۱۸ سالگی فیلم «روانی آمریکایی» را تماشا کرده؛ درست قبل از متحول شدن ظاهری‌اش.
شامی به بی‌بی‌سی می‌گوید: «فیلم چیزی داشت که من نداشتم، خودمراقبتی. فیلم را دوست داشتم. نه بخاطر اینکه می‌توانستم با یک روانی همذات پنداری کنم. کار‌هایی که او می‌کرد را دوست نداشتم.»
شامی و خانواده‌اش در سال ۲۰۱۲ از جنگ داخلی در سوریه گریختند. در مدرسه جدیدی که در لبنان می‌رفت، همکلاسی‌هایش بخاطر ظاهرش او را اذیت می‌کردند.
او در ۱۸ سالگی وضعیت ظاهری‌اش را تغییر داد. تغییرات شامل ورزش، درمان جوش‌های صورت، مدل موی جدید و البته تکنیک عجیب «میویینگ» بود که با استفاده از با استفاده از صاف کردن زبان در سقف دهان تلاش می‌شود که خطوط فک تراشیده‌تر نشان داده شود.
«میویینگ» برگرفته از نام دکتر جان میو، متخصص ارتودونسی بریتانیایی است که روشی به نام «ارتوتروپیک» برای بازسازی صورت طراحی کرده و حالا موضوع یک مستند در شبکه نتفلیکس هم هست.
انجمن ارتودونتیست‌های آمریکا زمستان پیش اعلام کرد شواهد علمی که ادعای تراشیدگی فک به روش میویینگ را حمایت می‌کند، به اندازه نخ دندان نازک‌اند.
کریم شامی بعد از مهاجرت به آمریکا برای درس خواندن در دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو شروع به انتشار پست‌هایی در تیک‌تاک کرد. محتوای این پست‌ها «لوکسمکسینگ» و ویدیو‌هایی تحت عنوان «بدرخش» بود.
«بدرخش» (glow up) در شبکه‌های اجتماعی به تغییرات مرسوم اشاره دارد که معمولا شامل تغییرات قابل توجهی در ظاهر است. گروه‌های آنلاینی هم وجود دارند که فضا‌هایی برای به اشتراک گذاشتن پیشرفت در این تغییرات را به افراد ارائه می‌دهند. حالا ممکن است این تغییرات، پیشرفت در درمان آکنه باشد، یا کاهش وزن یا عضله‌سازی و فقط گذراندن دوران بلوغ.
«لوکسمکسینگ» می‌تواند انتظارات غیرواقعی فیزیکی را افزایش دهد و تداوم بخشد.
کریم شامی می‌گوید: «بعنوان یک جوان در سوریه من کنترل خودم را از دست دادم. من با این ایده زندگی می‌کردم که برای رسیدن به ثبات تلاش می‌کنم.»
او می‌گوید اکثر دنبال کنندگان او در تیک‌تاک مردانی بین ۱۷ تا ۲۳ سال هستند.
شامی یک دوره آموزشی آنلاین را اداره می‌کند که در آن درباره هنر زیباشناسی صورت صحبت می‌کند.
در این دوره و به طور کلی در لوکسمکسینگ تاکید بر اعداد است.
در برخی از فروم‌ها کاربران سلفی‌های خود را می‌گذارند و بر اساس معیار‌های مشخص به صورت جمعی به ظاهرشان امتیاز داده می‌شود.
دکتر موری می‌گوید سخت‌گیری در این امتیاز دهی معمولا مشخصه جوامعی است که اختلالات تغذیه‌ای دارند.
دکتر موری متخصص تحقیق درباره اختلالات تغذیه مردان است.
او می‌گوید: «دیسمورفیای عضلانی یک اختلال تغذیه است که اغلب از طرف پزشکان و کادر درمان به آن توجه نمی‌شود.»
اختلال تغذیه عضلانی-محور در مردان دهه‌هاست که وجود دارد. از زمان آرنولد شوارتزنگر در دهه ۱۹۸۰ میلادی آغاز شد و رسانه‌ها عضلانی بودن را بعنوان امری مطلوب و دست‌یافتنی از طرق محدودیت‌های غذایی و استفاده از استرویید تقویت کردند.
نوسان دایم ترکیب بدن در هنگام بدن سازی، برای آنها که از طرفداران لوکسمکسینگ هستند، می‌تواند خطرناک باشد.
دختران و پسران آسیب‌پذیری که در شبکه‌های اجتماعی رشد می‌کنند، در معرض خودکالا پنداری و وسواس ظاهری هستند.
چنین چارچوب فکری به طور ذاتی مضر است و فرد را به درونی‌سازی ایده‌آل‌های دست نیافتنی در زمینه زیبایی تشویق می‌کند که می‌تواند به نارضایتی از وزن و شکل بدن بینجامد.
اغلب در گروه‌های آنلاین «لوکسمکسینگ» به عزیز سرگیویچ شاورشیان، یوتیوبر، مدل و بدنساز با نام مستعار «زیز» اشاره می‌شود که از طرفداران بزرگ کردن عضلات بود.
شاورشیان در سال ۲۰۱۱ در سن ۲۲ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.
به گفته مادرش نتایج کالبدشکافی نشان داد که شاورشیان یک بیماری تشخیص داده نشده قلبی داشت که باعث ایست قلبی او شد.
از دیگر افراد الهام‌بخش برای لوکسمکسر‌ها جردن بارت، مدل استرالیایی، شان اوپری، مدل آمریکایی و فرانسیسکو لاچوسکی مدل برزیلی هستند.
کاربران ژست‌های آنها را آنلاین بازسازی می‌کنند یا کاریکاتور مدل‌ها و پاتریک بیتمن، شخصیت اصلی فیلم «روانی آمریکایی» را که ادای «سیگما فیس» را درمیاورد، منتشر می‌کنند. («سیگما فیس» ترند آنلاینی است که از فیلم روانی امریکایی الهام گرفته و در آن کاربران سعی می‌کنند یکی از حالت‌های چهره کریستین بیل را در این فیلم تقلید کنند.)
با این حال کریم شامی هرگز در جامعه اصلی لوکسمکسینگ به گرمی پذیرفته نشد.
در اوج بلوغ کاربران عکس‌های ظاهر او قبل و بعد از تغییر را در فروم لوکسمکسینگ منتشر کردند. عکس‌هایی که او آنها را سمی و «قرص سیاه» می‌نامید.
اشاره «قرص» به قرص قرمز در فیلم ماتریکس است. در این فیلم نئو، شخصیت فیلم با یک انتخاب روبه‌رو می‌شود: قرص قرمز را بخورد و جهان را همانطور که واقعا هست ببیند یا قرص آبی را بخورد و در جهل بماند.
قرص قرمز نمایانگر بیداری است که عمدتا کاربران را به سمت ایده‌های توطئه یا گروه‌های حاشیه‌ای سیاسی سوق داده است.
قرص سیاه نماینده اعتقاد شکست طلبانه است که سیستم بیش از حد خراب است که تغییر کند.
کریم شامی می‌گوید: «من تا وقتی که عکسم و اطلاعاتم در فروم‌های لوکسمکسینگ پست نشد، این اصطلاح را نمی‌شناختم. جایی که کاربران با نفرت از من می‌پرسیدند که آیا برای تغییرات چهره‌ام جراحی کرده‌ام یا نه.»
شامی می‌گوید: «بعضی از آنها فقط از من نفرت داشتند، چون راه‌های بهتر شدن را یاد می‌دادم.»
شامی، اما نظر منتقدان را رد می‌کند. بویژه منتقدانی که استدلال می‌کنند لوکسمکسینگ انتظارات غیرواقعی فیزیکی را تقویت می‌کند وعادت‌های بد تغذیه را در میان پسران نوجوانان تشویق می‌کند.
او استدلال می‌کند که اگر بزرگسالان واقعا با انتظارات غیرواقعی آنلاین مشکل دارند، باید صنعت لوازم آرایش را هم که سالهاست زنان و دختران را در شبکه‌های اجتماعی هدف قرار می‌دهد شامل انتقاداتشان بکنند.
اگرچه به وضوح انتقاد از لوکسمکسینگ مساوی نادیده گرفتن مشکلات صنعت لوازم آرایش نیست.
دکتر استوارت موری در راهنمای آنلاین برای بهبود، از نکات مفید (نکات بهداشت پایه) تا مضر (پخش نژادپرستی، زن‌ستیزی و دیسمورفیای بدن) می‌گوید: «اگر شما توجهتان را به یک عدد یا رنگ پوست یا زاویه صورت کاهش دهید، این کار ارزش شما بعنوان یک انسان را کاهش می‌دهد.»
برای پیمایش در این زمینه دکتر موری توصیه می‌کند که والدین محتوای آنلاین را با فرزندان خود مرور کنند.
اما دکتر موری استدلال می‌کند که خود شیء بینی در لوکسمکسینگ خودش ذاتا خطرناک است، چون مردان جوان را تشویق می‌کند تا خود را بر اساس وزن یا جذابیت درک شده بسنجند.
اختلالات تغذیه در مردان جوان می‌تواند با تمرکز بر عضله‌سازی و ورزش بیش از اندازه پنهان شود.
درمان‌های اختلال تغذیه شامل گرفتن مشاوره، نظارت پزشکی و خوردن دارو است. دکتر موری می‌گوید چه بیمار مبتلا به اختلال تغذیه، زن یا مرد باشد، درمان باید بر ترمیم وزن متمرکز باشد.
او می‌افزاید: «بخاطر ساختار مردانگی، برای مردان و پسران موانع اضافی در راه درمان وجود دارد.»
او هشدار می‌دهد که پشت ظاهر بهبود ظاهری در لوکسمکسینگ، پیام اصلی وجود دارد که می‌توان منجر به آسیب روانی شود و می‌افزاید: «اگر ما در تله نارضایتی و اعتماد به نفس پایین بیفتیم، اگر خودمان را در حد عدد یا رنگ پوست یا زاویه‌های صورت پایین بیاوریم، ارزش‌مان بعنوان یک فرد را کاهش می‌دهیم. ما می‌خواهیم مردان روی راه‌های با دوام‌تری برای افزایش اعتماد به نفس و هویت خود تمرکز کنند.»
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار