بالاترین ضریب هوشی از آن کیست؟ تحقیقات روانشناختی نشان میدهد که برخی از ویژگیهای شخصیتی و روانی در برخی از افراد نشان میدهد که آنها ضریب هوشی بسیار بالایی دارند. بیایید بدون هیچ معطلی ببینیم این چهار ویژگی چه چیزهایی هستند.
به گزارش زیسان؛ کنجکاوی سیریناپذیر، یک زندگی فانتزی فعال، حساسیت به احساسات و قدردانی از هنر و زیبایی، همگی با بالاترین ضریب هوشی مرتبط هستند.
اینها همه جنبههای اصلی ویژگی شخصیتی به نام «پذیرای تجربه بودن» یا “Open to experience” هستند.
افرادی که تمایل به تجربههای مختلف دارند، بیشتر به چیزهایی که پیچیده، جدید و غیر متعارف هستند علاقه دارند.
ذیرای تجربه بودن آنقدر قدرتمند است که آنرا با هوش مرتبط کردهاند. روانشناسان دریافتند کودکانی که در ۱۱ سالگی در تستهای هوشی نمرات بالاتری کسب کردهاند، در سن ۵۰ سالگی پذیرای تجربههای بیشترند. این یعنی این ویژگی افراد باهوش همیشه با آنها میماند و آنها را به افقهای جدیدی از زندگی سوق میدهد.
در حالیکه ویژگیهای شخصیتی مانند سخاوتمندبودن و وظیفهشناسی روی همکاریکردن با دیگری تأثیر میگذارد، ضریب هوشی بالاتر اصلیترین عاملی است که افراد را به همکاری خوب با یکدیگر تشویق میکند.
افرادِ با هوش بالاتر، از استراتژیهای منسجمتری استفاده میکنند و پیامدهای اعمال خود را در نظر میگیرند. به همین دلیل است که وجودِ افراد با IQ بالا بسیار ضروری هستند: بدون آنها جامعه کار نمیکند.
افراد شاد هوش بالاتری دارند. این یافته برخلاف این ایده رایج است که باهوشبودن به نوعی افراد را مستعد ناراحتی میکند.
یک مطالعه روانشناختی در همین زمینه، شادی را در معنای داشتنِ احساسات مثبت و رضایت از زندگی مورد بررسی قرار داده است.
نتایج آن نشان داد که افراد با کمترین ضریب هوشی (۷۰ تا ۹۹) در مقایسه با افراد دارای بالاترین ضریب هوشی (۱۲۰ تا ۱۲۹) کمترین میزان شادی را داشتند.
تحقیقات نشان میدهد افراد با IQ بالا مهارتهای ادراکی پایه قویتری دارند. یعنی چه؟ به عنوان مثال، آنها میتوانند تشخیص دهند که اشیاء به کدام سمت با سرعت بیشتری حرکت میکنند. آنها همچنین در کنترلکردن اطلاعات پسِ ذهنشان، برای آنکه روی قضاوتشان تاثیر نگذارد بهتر هستند.
توپی را تصور کنید که با سرعت زیاد پرتاب میشود. یک فرد باهوشتر میتواند مسیر آن را سریعتر از کسی که هوش کمتری دارد دنبال کند. چراکه ضریب هوشی بالاتر مغز را در سطح اساسی سریعتر میکند. این کمک میکند تا روی این نکته تاکید کنیم که ضریب هوشی بالا چیزی بیش از حل معماها یا تصمیمگیریهای «درست» است.