زیسان: فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده روز پنجشنبه پروازی آزمایشی با مدل جدیدی از جت جنگنده اف-۱۶ این کشور انجام داد. این هواپیما مجهز به یک هوش مصنوعی است که جنگنده را کنترل میکند و نیازی به خلبان ندارد.
کندال پس از فرود جنگنده در کالیفرنیا گفت که به هوش مصنوعی این جنگنده برای شلیک سلاح در زمان لازم اعتماد دارد.
سامانه هوش مصنوعی این جنگنده مجهز به تعدادی رایانه و در مرحله آزمایش و «یادگیری پرواز» به روشی امن است. این پرواز اعتمادی نمادین به نقش آینده هوش مصنوعی در نبردهای هوایی آمریکا محسوب میشود.
فرانک کندال در این باره گفت: «ما تمایل داریم از هوش مصنوعی استفاده کنیم و آن را به عنوان یک چیز مستقل تصور میکنیم. [هوش مصنوعی]واقعا نرم افزاری است که کار را پیش میبرد. وظایف بسیار پیچیدهای را انجام میدهد و از فناوریهای جدیدی استفاده میکند که شامل محاسبات بسیار قدرتمند و ریاضیات پیشرفته برای حل مسائلی است که قبلاً نمیشد با رایانه حل کرد.»
ارتش آمریکا قصد دارد از این فناوری برای بهره برداری از یک ناوگان هوایی بدون سرنشین ۱۰۰۰ هواپیما و پهپاد استفاده کند.
کندال اضافه کرد: «ما قادر خواهیم بود از این هواپیماهای بدون خدمه به روشی تاکتیکی در شرایطی که نمیخواهیم از خدمه استفاده کنیم، بهره ببریم. البته دور انداختنی نیستند و ما آنها را دور نمیاندازیم. ما قصد داریم از آنها استفادههای مجدد کنیم. هدف این است. اما میتوانیم از آنها به عنوان ماشه استفاده کنیم و آنها را در جاهایی قرار دهیم که عمداً برخی از آنها قربانی شوند تا آتش طرف مقابل را تحریک کنند و محل استقرار دشمن را ردیابی کنیم؛ و به طور کلی فکر میکنم خلبانان ما از اینکه رقیب جدیدی داشته باشند خوشحال میشوند.»
کارشناسان صاحب نظر در امور تسلیحات و گروههای بشردوستانه عمیقاً نگران هستند که ادوات جنگی مجهز به هوش مصنوعی روزی بتواند به طور مستقل با پرتاب و شلیک بمبها و مهمات، و بدون دخالت و تصمیم همه جانبه انسان، باعث کشتار شوند. از این رو آنان به دنبال محدودیتهای بیشتر در استفاده از این گونه تسلیحات هستند.
اگرچه نظارت انسانی در استفاده از سلاحها همیشه وجود خواهد داشت، اما نگرانیهای گسترده و جدی در مورد واگذاری تصمیم مرگ و زندگی به حسگرها و نرم افزارها همچنان به قوت خود باقی است و یک واکنش سیاسی فوری و بینالمللی میطلبد.
روی آوردن ارتشها به هواپیماهای مجهز به هوش مصنوعی ناشی از نیاز آنان به امنیت، هزینه و نیز قابلیتهای استراتژیک است.
به عنوان مثال، اگر آمریکا و چین روزی وارد جنگ شوند، ناوگان امروزی نیروی هوایی متشکل از جنگندههای گران قیمت و سرنشیندار هر دو طرف در سایه پیشرفتهای فعلی در سیستمهای جنگ الکترونیک، فضا و نیز دفاع هوایی آسیب پذیر خواهند بود.
نیروی هوایی چین در حال پیشی گرفتن از ایالات متحده و در حال جمع آوری ناوگانی از پرندههای جنگی بدون سرنشین است.