محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی میگوید: «بسیاری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیجفارس مانند عمان و کویت و امارات، بهویژه شهر دوبی است.»
«در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف میشود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکتهای صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاهها و بستنیسازیهای سنتی تولید میشود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور میگوید. اما مهمتر از بستنیهایی که مصرف داخلی دارند، لژیونرها و صادراتیها هستند؛ بستنیهایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتریها را بهدست آوردهاند.
شکری در مورد صادرات بستنی میگوید: «بسیاری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دستآورده است؛ بستنیهایی که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیجفارس مانند عمان و کویت و امارات بهویژه شهر دوبی میرسند. علاوه بر حوزه خلیجفارس، بستنیهای ایرانی به کشورهای آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشورهای آفریقایی مانند لیبی هم صادر میشود و صادرکنندگان نیمنگاهی هم به بازار چین دارند.»
شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشورهای دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بستهبندیهای مختص هر منطقه انجام میشود، میگوید: «چینیها مزههای ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشورهای همسایه شمال ایران طعم زردآلو را میپسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات میشود، میگوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا میشود، اما در شهرهایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاههای ایرانی به فروشگاههای غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه بهدنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدینشاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوهای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدموحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسویها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دورهگردیاش روانه کوچه و بازار میشد و بستنی میفروخت. پس از او، اکبر مشتی (مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاههای بستنیسازی وارد ایران شدند و بستنی در طعمها و برندهای مختلف عرضه شد.
منبع: همشهری آنلاین