۱۵ قاب ماندگار ناسا؛ این تصاویر از فضا شما را حیرت‌زده می‌کند

زی‌سان: در طی سال‌ها، ناسا برخی از باورنکردنی‌ترین تصاویری را منتشر کرده که چشمان انسان تا به حال ندیده است. مثل ستاره‌های در حال انفجار، سحابی‌های چرخان، شفق‌های قطبی در حال رقص و....

به گزارش زی‌سان؛ واقعیت این است که هیچ‌چیزی به اندازه فضا ناشناخته، حیرت‌انگیز و وسیع نیست؛ آن‌قدر که باعث شود ما احساس کوچکی و بی‌اهمیتی کنیم. هیچ‌چیز به اندازه فضا و علم کهکشان‌ها نمی‌تواند ما را متوجه این کند که بفهمیم چقدر کم می‌دانیم و می‌فهمیم.

در این گزارش تصویری از زی‌سان، چندتا از شگفت‌انگیزترین قاب‌هایی که ناسا ثبت کرده را می‌بینید. خوب آن‌ها را تماشا کنید... شما هم احساس می‌کنید که چقدر ما آدم‌ها کوچکیم.

تصویر یک: ماهواره اکو دو (ECHO-۲)، تاریخ عکس ۱۹۶۴

پیشگامان ارتباطات ماهواره‌ای، چندین روش را برای انتقال سیگنال از فضا امتحان کردند، از جمله بالون‌های باد شوندهِ اکو که با موفقیت توانستند سیگنال‌های تلفن، رادیو و تلویزیون را به زمین بازتاب دهند.

تصویر دو: صخره کیهانی (Cosmic Reef)، تاریخ عکس ۲۰۲۰

این تصویر که شبیه به یک دنیای زیرزمینی کیهانی است، برای بزرگداشت ۳۰ سالگی تلسکوپ فضایی هابل منتشر شد. سحابی قرمز غول پیکر (NGC ۲۰۱۴) و همسایه آبی کوچک‌تر آن (NGC ۲۰۲۰) بخشی از یک منطقه وسیع ستاره‌ای در ابر بزرگ ماژلان، یک کهکشان ماهواره‌ای از راه شیری و واقع در ۱۶۳۰۰۰ سال نوری است.

محور درخشان سحابی، گروهی از ستاره‌های روشن و سنگین است که ۱۰ تا ۲۰ برابر عظیم‌تر از خورشید هستند. سحابی آبی به ظاهر جدا شده در سمت چپ پایین (NGC ۲۰۲۰) توسط یک ستاره انفرادی ماموت، ۲۰۰۰۰۰ برابر بیشتر از خورشید ما ایجاد شده است.

تصویر سه: سحابی اومگا (The Omega Nebula)، تاریخ عکس ۱۹۹۹

سحابی امگا (M۱۷) شبیه خشم یک دریای خروشان است که اقیانوسی حبابی از گاز هیدروژن درخشان و مقادیر کمی از عناصر دیگر مثل اکسیژن و گوگرد را نشان می‌دهد. این سحابی که با نام «سحابی قو» هم شناخته می‌شود، کانونی از ستارگان تازه متولدشده است که در فاصله ۵۵۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی قوس قرار دارند. پرتوی فرابنفش، سطوح ابر‌های گاز هیدروژنِ سرد را کنده و گرم می‌کند. سطوح گرم‌شده در این عکس به رنگ نارنجی و قرمز می‌درخشند. همچنین رنگ سبز نشان‌دهنده گاز داغ‌تر است.

تصویر چهار: طلوع زمین بر فراز افق ماه، تاریخ عکس ۱۹۶۹

این منظره از فضاپیمای آپولو ۱۱ گرفته شده و زمین را در حال بالا رفتن از افق ماه در نزدیکی دریای اسمیت (یکی از دریاوار‌های سطح کره ماه) نشان می‌دهد.

تصویر پنج: شفق قطبی در قطب شمال مشتری، تاریخ عکس ۲۰۱۶

این عکس توسط ستاره‌شناسان با تلسکوپ فضایی هابل ناسا/آسا برای مطالعه شفق‌های قطبی (نمایش نور خیره‌کننده در جو سیاره) گرفته شده است.

تصویر شش: شفق قطبی استرالیا، تاریخ عکس ۲۰۱۱

۱۷سپتامبر ۲۰۱۱ این تصویر شبانه ثبت شده است. این یکی از مجموعه تصاویری است که یکی از خدمه اکسپدیشن ۲۹ (expedition-۱۹) از ایستگاه فضایی بین‌المللی آن‌را ماندگار کرد. تصویر، شفق قطبی استرالیا را نشان می‌دهد که از نقطه‌ای بر فراز جنوب شرقی دریای تاسمان در نزدیکی جنوب نیوزیلند دیده می‌شود.

تصویر هفت: داخل ساختمان مونتاژ، تاریخ عکس ۲۰۱۶

این تصویر درواقع از دیدگاه اعضای هیئت مدیریت مهندسی ناسا در ساختمان مونتاژ وسایل نقلیه در مرکز فضایی کندی در فلوریدا ثبت شده است. سکو‌های موجود، از جمله سکویی که اعضای هیئت مدیره روی آن ایستاده‌اند، برای احاطه کردن و دسترسی به سیستم پرتاب فضایی ناسا و فضاپیمای “Orion” طراحی شده‌اند.

تصویر هشت: رهیاب مریخ (mars pathfinder)، تاریخ عکس ۱۹۹۷

یک فضاپیمای روباتیک، در حال چرخش در زمین‌های صخره‌ای مریخ است. تصور کنید وقتی ساکن زمین برای اولین‌بار تصاویر مریخ را دیدند چقدر حیرت کرده‌اند!

تصویر نُه: رنگ‌های چرخان مشتری (The Swirling Colours of Jupiter)، تاریخ عکس ۱۹۹۸

این تصویر از مشتری، توسط فضاپیمای وویجر ۱ (-۱Voyager)، با نگاتیو‌های سیاه‌وسفید، اما از طریق فیلتر‌های رنگی ثبت شده که بعد برای تولید تصویر رنگی دوباره رنگ‌ها ترکیب شده‌اند.

تصویر ده: دسته خورشید (Handle Of The Sun)، تاریخ عکس ۱۹۹۹

تلسکوپ تصویربرداری فرابنفش ناسا روی فضاپیمای “SOHO ESA” این تصویر را از برجستگی دسته‌ای شکل خورشید در سال ۱۹۹۹ گرفت. برجستگی‌ها ابر‌های عظیمی از پلاسمای متراکم نسبتاً سرد هستند که در تاجِ داغ و نازک خورشید معلق‌اند.

تصویر یازده: سیاره مورد بحث پولوتون، تاریخ عکس ۲۰۱۵

چهار تصویر از تصویرگر شناساییِ بُردبلند نیوهورایزنز با داده‌های رنگی فضاپیمای رالف ترکیب شدند تا این نمای جذاب رنگی پیشرفته از پلوتون را ایجاد کنند.

تصویر دوازده: ستون گاز و غبار سه سال نوری (Three-Light-Year-Tall Pillar of Gas and Dust)، تاریخ عکس ۲۰۱۰

تلسکوپ فضایی هابل ناسا، فعالیت‌های آشفته را در بالای ستون گاز و غبار سه سال نوری که توسط نور درخشان ستاره‌هایی به نام سحابی کارینا خورده می‌شود، ثبت کرده است.

تصویر سیزده: سحابی سر اسب (Horsehead Nebula)، تاریخ عکس ۲۰۱۳

این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل به یادگار مانده و حقیقتا یکی از شگفت‌انگیزترین و خیره‌کننده‌ترین سحابی‌هاست.

تصویر چهارده: در سایه زُحل، تاریخ عکس ۲۰۱۵

پس از اینکه فضاپیمای کاسینی (Cassini) برای اولین‌بار به زحل رسید، سایه زحل فراتر از لبه حلقه‌هایش کشیده شده بود و در تصویر سایه‌ای درازتر ایجاد کرد که در اعتدال سال ۲۰۰۹ سیاره به حداکثر وسعت خود رسید. این منظره تقریباً در فاصله ۱.۶ میلیون مایلی (۲.۵ میلیون کیلومتری) از زحل به دست آمده است.

تصویر پانزده: بر فراز ابر‌های مشتری، تاریخ عکس ۲۰۱۶

این نمای رنگی تقویت‌شده از قطب جنوب مشتری توسط دانشمندی به نام گابریل فیست (Gabriel Fiset) با استفاده از داده‌های دستگاهِ “JunoCam” در فضاپیمای جونو ناسا خلق شد. این تصویر از ارتفاعی در حدود ۳۲۴۰۰ مایل (۵۲۲۰۰ کیلومتر) بالای ابر‌های زیبای سیاره گرفته شده است.

تصویر شانزدهم: طلوع ماه بر فراز شاتل فضایی دیسکاوری (Space Shuttle Discovery)، تاریخ عکس ۲۰۰۹

این عکس در حالی‌که شاتل فضایی دیسکاوری بر فراز سکوی پرتاب A-۳۹ در مرکز فضایی کندی در کیپ کاناورال فلوریدا می‌نشنید، ثبت شده است.

تصویر هفدهم: اولین پرتاب شاتل فضایی، تاریخ عکس ۱۹۸۱

شاتل کلمبیا، با جان یانگ و رابرت کریپن در ۱۲ آوریل ۱۹۸۱ به پرواز درآمد. شاتل‌ها توانسته‌اند افراد بیش‌تری را نسبت‌به مجموع بقیهِ وسایل نقلیه فضایی وارد مدار کنند.

منبع: shotkit و smithsonianmag