ما چقدر شبیه انسان‌های نئاندرتال‌‌ هستیم؟

یک متخصص ژنتیک گفت: DNA نئاندرتال‌ها اثرات کوچک، اما قابل تشخیصی بر روی انسان امروزی دارد که از دوران باستان که انسان و نئاندرتال با هم آمیخته بودند، نشات می‌گیرد.

به گزارش «زی‌سان» به نقل از راز بقا، اعتقاد بر این است که انسان‌های مدرنی که از آفریقا و آسیا در حدود ۶۰۰۰۰ سال پیش پراکنده شدند با نئاندرتال‌ها آمیخته شدند و در همین راستا DNA نئاندرتال در سراسر جهان پخش شد.

«سِبنم آنلویسلر» مهندس ژنتیک می‌گوید که ژن‌های نئاندرتال بر همه چیز از مو گرفته تا اعتیاد به نیکوتین در افراد مدرن تأثیر می‌گذارد.

«آنلویسلر» که در یک موسسه احیا کننده در لندن کار می‌کند، گفت: «DNA نئاندرتال تنها درصد کمی از ژنوم انسان مدرن را نشان می‌دهد، و این تاثیرات تنها بخشی از پازل ژنتیکی است که هر فرد را منحصر به فرد می‌کند.»

سیگار کشیدن

یک بخش خاص از DNA نئاندرتال‌ها به طور قابل توجهی خطر اعتیاد به نیکوتین را در افراد افزایش می‌دهد. البته با توجه به اینکه نئاندرتال‌ها ۴۰ هزار سال قبل از ورود تنباکو در اروپا بودند، این نظریه طنزآمیز به نظر می‌رسد. 

محققان دانشگاه «وندربیلت» می‌گویند که این توالی‌های DNA ممکن است با ورود نئاندرتال‌ها به محیط‌های جدید، مزایای انطباق و سازگاری را برای نئاندرتال‌ها فراهم کرده باشند، اما اکنون پیامد‌های منفی از جمله تأثیر بر احتمال اعتیاد به نیکوتین را با خود با همراه آورده‌اند. محققان همچنین دریافتند که تعدادی از انواع DNA نئاندرتال‌ها با افسردگی، اثرات روانپزشکی و عصبی مرتبط است.

«آنلویسلر» در این راستا می‌گوید: «مطالعات نشان می‌دهد که بین DNA نئاندرتال و خطر اعتیاد به نیکوتین ارتباط وجود دارد. افراد با اجداد نئاندرتال ممکن است تا حدی احتمال وابستگی به نیکوتین را داشته باشند».

داشتن مو‌های ضخیم و صاف

DNA نئاندرتال بر مو‌های افراد مدرن تأثیر می‌گذارد؛ به ویژه، افرادی که مو‌های ضخیم و صاف دارند ممکن است DNA نئاندرتال داشته باشند. «آنلویسلر» گفت: DNA نئاندرتال با تغییراتی در ویژگی‌های مو مرتبط است. برخی از افراد با تبار نئاندرتال ممکن است موهایشان کمی ضخیم‌تر یا صاف‌تر باشد. «مطالعات همچنین نشان داده که فراوانی بیشتری از یک نوع ژنتیکی مرتبط با مو‌های قرمز در نئاندرتال‌ها وجود دارد.»

سحرخیز بودن

ژن‌هایی که از افراد باستانی از جمله نئاندرتال‌ها به دست می‌آیند ممکن است به شما دیکته کند که شما چقدر در سحرخیز بودن خوب هستید. تحقیقات نشان می‌دهد که ژن‌های مربوط به ریتم شبانه‌روزی بدن، که بر زمان بیداری و خواب ما حاکم است، از نئاندرتال‌ها می‌آیند.

محققان دانشگاه وندربیلت دریافتند که ۱۶ نوع مرتبط با سحرخیز بودن انسان مدرن در ژنوم یک نئاندرتال ۱۲۰۰۰۰ ساله و یک نئاندرتال ۵۲۰۰۰ ساله یافت شده است. برخی از این ژن‌های به اصطلاح «ژن‌های ساعت»، مرتبط با ریتم شبانه‌روزی بدن هستند که ممکن است به افراد اولیه کمک کرده باشد که زودتر از خواب بیدار شوند، زیرا آنها در طول به مناطقی با تغییرات زیاد محیطی می‌رفتند. 

«آنلویسلر» می‌گوید: «DNA نئاندرتال ممکن است بر ریتم شبانه روزی و الگو‌های خواب تأثیر بگذارد. این ممکن است تحت تأثیر عوامل اپی ژنتیکی مانند آب و هوا، پویایی اجتماعی و قرار گرفتن در معرض نور باشد. افراد با تبار نئاندرتال ممکن است تغییراتی را در چرخه خواب و بیداری خود تجربه کنند.

داشتن دماغ بزرگ

طبق مطالعه‌ای که در دانشگاه کالج لندن صورت گرفته، بینی‌های بلند از بالا به پایین احتمالا از مواد ژنتیکی نئاندرتال‌ها به ارث رسیده‌اند. محققان از داوطلبانی از سرتاسر آمریکای لاتین استفاده کردند و اطلاعات ژنتیکی را با عکس‌های صورت آنها مقایسه کردند.

این تحقیق نشان داد که یک منطقه ژنومی - ATF ۳ - دارای مواد ژنتیکی است که از نئاندرتال‌ها به ارث رسیده است و ممکن است محصول انتخاب طبیعی باشد، زیرا انسان‌های باستانی پس از ترک آفریقا با آب و هوای سردتر سازگار شدند. محققان بر این باورند که بینی‌های بلندتر ممکن است به نئاندرتال‌ها کمک کند تا با هوای سردتر خارج از آفریقا سازگار شوند.

نکته جالب اینکه در ماه‌های اولیه همه‌گیری ویروس کرونا، یک مطالعه نشان داد که یک ناحیه کروموزومی به ارث رسیده از نئاندرتال‌ها، افراد را مستعد ابتلا به COVID-۱۹ می‌کند. افراد دارای منطقه ارثی نئاندرتال بیشتر احتمال دارد که از موارد شدید COVID-۱۹ از جمله مشکلات ریوی رنج ببرند.

میل به برنزه شدن

ژن‌های نئاندرتال‌ها ممکن است بر میزان برنزه شدن انسان‌ها و اینکه آیا مستعد برنزه شدن هستند یا خیر، تأثیر بگذارد. پژوهشی در سال ۲۰۱۸ توسط موسسه انسان‌شناسی تکاملی ماکس پلانک در آلمان، DNA نئاندرتال را با «دی ان ای» ۱۱۲ هزار شرکت‌کننده در مطالعه آزمایشی Biobank بریتانیا مقایسه کرد.

محققان چندین ژن همردیف مختلف نئاندرتال (انواع DNA) را مشاهده کردند که به رنگ پوست و مو کمک می‌کنند. «آنلویسلر» در این راستا می‌گوید: «افراد با اجداد نئاندرتال ممکن است به رنگ پوست روشن‌تر یا تیره‌تر تمایل داشته باشند. همچنین برخی از افراد دارای ژن‌های همردیف مرتبط با رنگ پوست روشن‌تر ممکن است در مناطق کم‌نور مقاومت بیشتری در برابر نور فرابنفش خورشید داشته باشد.»

به گزارش راز بقا، نئاندرتال‌ها اجداد انسان بودند که به طور مرموزی در حدود ۴۰۰۰۰ سال پیش از بین رفتند. این گونه هزاران سال قبل از انتقال به اروپا، حدود ۳۰۰۰۰۰ سال پیش با انسان‌های اولیه در آفریقا زندگی می‌کرد. بعد‌ها انسان‌هایی که حدود ۴۸۰۰۰ سال پیش وارد اوراسیا شدند به آنها پیوستند.

نئاندرتال‌ها گونه پسر عموی انسان‌ها بودند، اما نیای مستقیم انسان نبودند این دو گونه از یک جد مشترک جدا شدند که حدود ۵۰۰۰۰ سال پیش از بین رفت. 

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد نئاندرتال‌ها مردگان دفن کرده، آنها را نقاشی کرده و حتی با انسان‌ها آمیخته شده اند. آنها هنر بدن داشتند و از مواردی مانند رنگدانه‌ها و مهره‌ها استفاده می‌کردند و اولین هنرمندان باستان بودند. هنر غار نئاندرتال‌ها (و نمادگرایی) در اسپانیا ظاهراً به حدود ۲۰۰۰۰ سال قبل از اولین هنر مدرن بشری بر می‌گردد. گمان می‌رود که آنها در خشکی شکار کرده و ماهیگیری کرده اند. با این حال، آنها حدود ۴۰۰۰۰ سال پیش به دنبال موفقیت هوموساپینس‌ها در اروپا منقرض شدند.