زیسان: موتور پنج متری با ۳۲۰۰ پوند وزن با نام «روداگ» به نظر میرسد که ترسناکترین موتوری است که در تاریخ ساخته شده و اکنون در موزه WTT در شهر «مگی ولی» کارولینای شمالی نگهداری میشود.
به گزارش زیسان، کلمه «سفارشی» همانطور که در مورد موتورسیکلتها به کار میرود، تنها تغییراتی جزئی را بر روی سطح موتورها به کار میگیرد. برخی از افراد ممکن است چند قطعه پیچ و مهره نصب کنند، یک پوشش یا رنگ جدید اعمال کنند و آن را یک روز کاری بنامند و موتور را سفارشی کنند.. افراد دیگر ممکن است یک تغییر ۱۸۰ درجهای کامل انجام دهند و یک موتور کاملاً جدید را از ابتدا بسازند. اما موتوری که در اینجا تصویر آن را میبینید اگر چه ممکن است مناسب کلمه سفارشی باشد، اما کاملا با موتورهای سفارشی که قبلا و بعدا ساخته شده متفاوت است.
موتوری تحت عنوان روداگ (RoaDog) که در دهه ۱۹۶۰ توسط «ویلیام گلبکه» معروف به «بیل وحشی» ساخته شد، اما این هنوز هم زنده و سرحال است و حتی نسبت به وضعیت قبلی آن چه بسا بهتر باشد به دلیل این که این هیولای جاده راه خود را به موزه Dale’ Wheels Through Time در شهر «مگی ولی» (Maggie Valley) در کارولینای شمالی پیدا کرد.
برای کسانی که با این موزه آشنا نیستند، باید گفت شعار اصلی آن این است: «موزهای که به راه میاندازد». هر چند که این بیشتر از یک شعار است. این یک بیان ساده از واقعیت است. WTT که متخصص در وسایل نقلیه آمریکایی است و البته به صورت ویژه عشق خاصی به موتور سیکلت دارد. اگر وسیلهای به WTT برسد و در حال کار نباشد، «مت واکسلر» مالک موزه و کارکنانش آن را به کارگاه میآورند و تمام تلاش خود را برای تعمیر و راهاندازی آن انجام میدهند.
اگر چیزی در مورد روداگ نمیدانستید، اما به طور اتفاقی یک روز عکسی از آن را دیدید، احتمالا فکر میکردید که این فقط یک مجسمه است. مطمئناً چیزی که عظیم و مضحک است، واقعاً رام شدنی نیست، اینطور نیست؟ اما روداگ چقدر بزرگ است؟ این موتور ترسناک حدود ۱۷ فوت طول دارد و وزن آن در حدود ۳۲۰۰ پوند گزارش شده است. «ویلیام گلبکه»، یک مهندس آمریکایی خودساخته و طراح موتور آن را ساخت به یک دلیل ساده، زیرا میتوانست این کار را انجام دهد. اما یک دلیل دیگر نیز وجود داشت او یک رزمناو توانا، قابل اعتماد برای طی کردن مسافت طولانی میخواست که بتواند ۹۰ مایل در ساعت سرعت داشته باشد.
«بیل وحشی» در سال ۱۹۶۵ دست به کار شد موتور رویایی خود را بسازد. او موتور چهار سیلندر ۱۵۳ اینچ مکعبی از نوع Chevy II و همچنین گیربکس پاورگلاید (PowerGlide) را به کار گرفت. اگر موتورسواری هستید که سانتیمترهای مکعب را ترجیح میدهید، باید گفت که این موتور تقریباً ۲۵۰۷ سی سی است. «گلبکه» یک دیفرانسیل کامیون Chevy اصلاح شده را اضافه کرد و همچنین برای برخی از ترمزهای دیسکی کوروت به برندهای از نوع پاپیونی بازگشت.
او بهجای اینکه سعی کند این غول را با پایههای معمولی کناری یا مرکزی موتورسیکلت نگه دارد، به جای آن از سیستم چهار قوچ هیدرولیک – دو تا جلو و دو عقب – استفاده کرد تا RoaDog در حالت ایستاده رو به بالا باشد. گلبکه پس از ساخت این غول سالها را صرف گشت و گذار در آمریکا کرد و حدود ۲۰۰۰۰ مایل را طی کرد.
داستان پس از آن به افسانه تبدیل میشود، زیرا برخی گزارشها میگویند که او در یک «نزاع خانگی» جان خود را از دست داده است و برخی دیگر میگویند او در تیراندازی پلیس کشته شده است. در هر صورت، پس از مرگ او، روداگ ناپدید شد -، اما «باز والنِک» در نهایت آن را در خانه مادر «ویلیام گلبکه» پیدا کرد. او مدتی مالک روداگ بود، اما در نهایت به دست یک کلکسیونر دیگر رسید و این کلکسیونر سپس آن را به موزه ملی موتور سیکلت در استرجیس، داکوتای جنوبی (و بعداً آناموسا، آیووا) اهدا کرد.
متاسفانه موزه ملی موتورسیکلت در آناموسای آیووا در اوایل سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که درهای خود را برای همیشه در سپتامبر میبندد و این موضوع برای هوداران تاریخ موتورسیکلت در آمریکا بسیار ناراحتکننده بود. در نتیجه، این موزه قصد داشت تمام موتورسیکلتها، یادگاریها و اقلام مرتبط خود از جمله روداگ افسانهای را به حراج بگذارد. شخصی این دوچرخه را از موزه خرید، اما تا قبل از اینکه از طریق کانال یوتیوب Bikes and Beards آن را به «شان» بفروشد حتی این موتور را از تریلر خانه خودش بیرون نیاورد.
شان، که با مت واکسلر مالک موزه WTT دوست است، فوراً میدانست که باید این دوچرخه را نزد چه کسی بیاورد تا دوباره راهاندازی شود. این موزه این هیولای جاده را دوباره راهاندازی کرد و کسانی که سوار ان شدند بر این عقیدهاند که این یکی از ترسناکترین کارهایی است که تا به حال انجام دادهاند. چرخش این موتور کابوسوار است که به دلیل نحوه قرارگیری دیفرانسیل است.